پیشینه دین پیامبر اسلام بر اساس آیات قرآن (۱)
در نوشتار پیشین دو آیه از آیات قرآن را آوردیم که در یکی از آنان گفته شده ، عیسی مسیح به پیروان خود بشارت ظهور پیامبری بنام" احمد" را داده بود که احمد یکی از نامهای اشاره شده به پیامبر اسلام در قرآن است.
یعنی خلقت پیامبر اسلام در علم الهی بعنوان: پیامبر : رقم تایید خورده بود و مشیت خدا بر پیامبری او تعلق گرفته و چنین هستی و وجودی همواره در شبکه رابطه علی عالم که از پیش بر جهان چیره بوده است مانند خورشیدی رخشان در فضای منبسط هستیها تجلی می کرده است .پس چنین وجودی هر گز بدور از خدای خالقش نمی تواند بوده باشد
و در آیه دیگر خداوند می گوید که خدا و فرشتگانش آنهم به گونه ای مداوم و همیشگی بر پیامبر اسلام درود می فرستند. این سیلان مداوم درود پر شکوه الهی که همیشگی بوده بی شک مهر تاییدی بر قداست ذاتی پیامبر در تمام عمر !
و اکنون آیات دیگر:
"پس همان گونه که پیامبران اولولعزم صبر کردند صبر کن و براى آنان شتابزدگى به خرج مده !
آیه (۳۵)
احقاف
در عرف تاریخهایی که در اسلام بر ای معرفی پیامبر نوشته شده پنج پیامبر آدم ، نوح، موسی، عیسی و محمد به پیامبران اولولعزم معروفند . معنی تحت اللفظی اولولعزم : دارای عزم و اراده " می باشد و لی درعرف تاریخ نگاران مسلمان این پنج نفر بر گزیده ترین پیامب ان الهی بشمار می روند.
بشارت دهنده و چراغ تابان
اى پیامبر ما تو را در مقام گواه و بشارتگر و هشداردهنده فرستادیم (۴۵)
و تو دعوت کننده به سوى خدا به فرمان او و چراغى تابناک هستی "
آیه (۴۶)احزاب
نتیجه: در دو آیه فوق خداوند پیامبر را با پنج عنوان خاص معرفی نموده است: گواه، بشارت دهنده، هشدار دهنده ، دعوت کننده به سوی خدا، و چراع تابناک در فضای عالم هستی! پس او وجود ی است که توجه به دستورش و پیروی از او در های بهشت را باز خواهد نمود . او با این پنج مقام خلاء روحانی عالم را پر کرده و لایه های تحول ملکوتی را از خطر محو شده گی و بیرنگی نجات می دهد.
خدا خود معلم او بود.
"و خداوند، کتاب و حکمت بر تو نازل کرد؛ و آنچه را نمىدانستى، به تو آموخت؛ و فضل خدا بر تو(همواره) بزرگ بوده است. "
آیه ۱۱۳ سوره نساء
نتیجه: در آیه فوق خداوند خود را معلم پیامبر اسلام معرفی کرده و این که علاوه بر کتاب یعنی قرآن، حکمت را که چهلچراغ معرفت و دانایی و سروری معنوی است به او آموخته است. پس پیامبر شاگرد دانشگاه الهی است. و او پس از ظهور و پیامبریش در روی زمین در این مقام همچون خدا در عالم هستی بی مانند است.
وهمچون خدا بی مانند بودن درجه ای بی همتا و مجلل است که سیطره اش تا ابدیت می رود.
وجود پیامبر مانع نزول بلای آسمانی بود
و تا تو در میان آنان هستى خدا بر آن نیست که ایشان را عذاب کند و تا آنان طلب آمرزش مى کنند خدا عذاب کننده ایشان نخواهد بود (۳۳)
به برکت وجودش بلای آسمانی نازل نمی شد و تا تو در میان آنان هستى خدا بر آن نیست که ایشان را عذاب کند ...
او باعث برطرف شدن عذاب
آیه ۳۳ سوره انفال
ادامه دارد