سوره روم ۸۴ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش آخر) آیات ۴۱ تا ۶۰ -مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد

ادامه از نوشتار پیشین

-سوره روم  ۸۴ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش آخر) آیات ۴۱ تا ۶۰

-مطالبی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد

کردار مردمان سرنوشت آنان را رقم خواهد زد

فساد و پریشانی به کرده‌ی بد خود مردم در همه برّ و بحر زمین پدید آمد تا خدا هم کیفر بعضی اعمالشان را به آن‌ها بچشاند، باشد که (از گنه پشیمان شده و به درگاه خدا) باز گردند. (۴۱)

سفر کنید!
بگو که در زمین سیر کنید پس بنگرید تا عاقبت طوایف پیش از خود که اکثرشان  مشرک بودند چه شد؟ (۴۲)

پس تو روی به دین استوار  آور پیش از آن‌که روزی بیاید که هیچ‌کس نتواند از امر خدا آن را برگرداند و در آن روز خلایق فرقه فرقه شوجد. (۴۳)

هرچه کنی به خود کنی!
هر که به راه کفر  رود زیان کفرش بر خود اوست و هر که صالح و نیکوکار شود چنین کسانی برای شخص خود  آسایشگاهی خوش فراهم می‏سازند. (۴۴)

تا خدا از فضل و کرم به آنان که ایمان آورده و نیکوکار شدند پاداش دهد، که او کافران را دوست ندارد. (۴۵)

باد های رحمت و بشارت دهنده
و از جمله آیات  او آن است که بادهای بشارت‌آور می‏فرستد  و تا شما را به چیزی از رحمت  خود بهره ‏مند گرداند و تا کشتی به فرمان او روان گردد و تا از فضل و کرمش (انواع نعمت‌ها) تحصیل کنید، و باشد که شکر  به جای آرید. (۴۶)

و ما پیش از تو پیمبرانی به سوی قومشان فرستادیم و آن‌ها معجزات و ادله‌ی روشن بر آنان آوردند، پس از کافران بدکار انتقام کشیدیم، و بر ما نصرت و یاری اهل ایمان حتم است. (۴۷)

سیستم  گسترش باد در فضا
خدا آن کسی است که بادها را می‏فرستد که ابر را در فضا برانگیزد پس به هر گونه که مشیتش تعلق گیرد در اطراف آسمان متصل و منبسط کند و باز متفرق گرداند، آن گاه باران را بنگری که قطره قطره از درونش بیرون ریزد، و چون آن را بر هر قومی از بندگانش که بخواهد فرو بارد به یک لحظه آن قوم مسرور و شادمان گردند. (۴۸)

مرگ  و زنده شدن مداوم زمین

و همانا پیش از آن‌که باران  بر آنان ببارد به حال یأس و نومیدی می‏زیستند. (۴۹)

زمین می میرد و باز زنده می شود.
پس  آثار رحمت  الهی را مشاهده کن که چگونه زمین را پس از مرگ  زنده می‏گرداند! محققاً همان خداست که مردگان را هم باز زنده می‏کند و او بر همه امور عالم تواناست. (۵۰)

باد های نابود کننده محصولات کشاورزی
و اگر باز بادی فرستیم که آن کشت سبز را زرد و پژمرده بنگرند به کفر  بر می‏گردند. (۵۱)

پس تو  مرده  را نتوانی  بشنوانی و دعوت خود را به گوش  کران که رو می‏گردانند برسانی. (۵۲)

و تو مردمی را که کور هستند نتوانی از ضلالتشان به راه هدایت آری، تنها تو آنان را که به آیات ما ایمان می‏آورند و در پی آن ایمان تسلیم امر ما شوند توانی  به گوش هوششان برسانی. (۵۳)

خدا آن کسی است که شما را در ابتدا از جسم ضعیف بیافرید آن گاه پس از ضعف و ناتوانی  توانا کرد و باز از توانایی به ضعف   و سستی و پیری بر گردانید، که او هر چه بخواهد و مشیتش تعلق گیرد می‏آفریند، و او دانا و تواناست. (۵۴)

فکر می کنند عمرشان یک ساعت بوده است

مردم فکر می کنند عمرشان در دنیا یک ساعت بوده است

و روزی که ساعت قیامت بر پا شود بدکاران قسم یاد کنند که  ساعتی بیش درنگ نکردند. همین گونه بودند و از راستی و حقیقت به ناراستی و دروغ می‏پرداختند. (۵۵)

و آنان که مقام علم و ایمان داده شده‏ اند گویند: شما تا روز قیامت که هم امروز است در کتاب خدا مهلت یافتید و لکن بر آن آگاه نبودید. (۵۶)

پس در آن روز آنان که  ستم کردند عذرشان مفید نیفتد و از آنان نخواهند که توبه و عذرخواهی کنند. (۵۷)

چرا دیگر معجزه نشد؟
البته ما در این قرآن  برای  مردم هر گونه مثل زدیم و اگر تو بر این مردم هر گونه معجز و آیتی بیاوری باز کافران محققاً که خواهند گفت: شما ما را  به باطل و اوهام می‏خوانید. (۵۸)

این چنین خدا بر دل‌های اهل جهل  مهر  نهد . (۵۹)

پس تو صبر پیشه کن، که وعده‌ی خدا البته حق و حتمی است و مراقب باش  آنان که ایمان نمی آورند  تو را به خفت و سبکی نکشانند. (۶۰)

۹ موضوع