کتابهای مقدس (قرآن )سوره مومنون ۷۴ امین سوره برحسب تاریخ نزول(بخش آخر) - مطالبی که نخستین بار توسط قران مطرح شدند

ادامه از نوشتار پیشین

-سوره مومنون  ۷۴ امین سوره برحسب تاریخ نزول(بخش آخر)

- مطالبی که نخستین بار توسط قران مطرح شدند

آیات ۷۴ تا ۱۱۸

لیکن آنان که به آخرت ایمان نمی‏آورند از آن راه راست برمی‏گردند. (۷۴)

و اگر ما با آن‌ها مهربانی کرده و هر گونه الم و رنج و عذابی که دارند برطرف سازیم آن‌ها سخت‏تر در طغیان و سرکشی خود فرو می‏روند. (۷۵)
و همانا ما آن‌ها را به عذاب سخت گرفتار کردیم و باز آن کافران به تضرع و توبه و ناله رو به درگاه خدای خود نیاوردند. (۷۶)
تا آن‌که بر آن‌ها دری از بلا و عذاب سخت گشودیم که دیگر ناگاه در آن عذاب (از هر سو) نومید شدند. (۷۷)
و اوست خدایی که برای شما گوش و چشم‌ها و قلب‌ها آفرید (ولی) عده‌ی بسیار کمی از شما شکر او به جای می‏آورید. (۷۸)
و اوست خدایی که شما را در زمین پدید آورد و باز (روز قیامت) رجوع و حشر شما به سوی او خواهد بود. (۷۹)
و اوست خدایی که زنده گرداند و بمیراند و اختلاف و حرکت شب و روز به امر اوست، آیا شما عقل خود را کار نمی‌بندید (تا خداشناس شوید و اطاعت امر او کنید)؟ (۸۰)
بلکه این مردم کافر هم همان سخن کافران پیشین را گفتند. (۸۱)

پرسش خداناباوران و اعتراضات آنان

که گفتند: از کجا که چون ما مردیم و استخوانی پوسیده و خاک شدیم باز مبعوث و زنده شویم؟! (۸۲)
از این وعده‏ ها بسیار به ما و پیش از این به پدران ما داده شد ولی این‌ها جز افسانه‏ های پیشینیان نیست. (۸۳)
بگو که زمین و هر کس که در او موجود است از کیست اگر شما فهم و دانش دارید؟ (۸۴)
البته جواب خواهند داد که از خداست، بگو: پس چرا بیدار نمی‏ شوید (تا به عالم آخرت ایمان آرید)؟ (۸۵)
باز به آن‌ها بگو: پروردگار آسمان‌های هفت‌گانه و خداوند عرش بزرگ کیست؟ (۸۶)
البته باز جواب دهند که آن‌ها از خداست، بگو: پس چرا پرهیزگار و خداترس نمی‏ شوید؟ (۸۷)
باز بگو: آن کیست که  ملکوت همه عالم به دست اوست و او به همه پناه دهد و از همه حمایت کند ولی از (عذاب) او کسی پناه نتواند داد؟ اگر می‏دانید . (۸۸)
محققاً خواهند گفت که این‌ها همه از خداست. بگو: پس چرا به فریب و فسون مفتون می‏شوید؟ (۸۹)
بلکه ما حق را به ایشان فرستادیم و آن‌ها دروغ می‏گویند. (۹۰)

اگر چند خدا وجود داشت چه می شد؟

خدا هرگز فرزندی اتخاذ نکرده و هرگز خدایی با او شریک نبوده، که اگر شریکی بود در این صورت هر خدایی مخلوق خود را به سویی بردی  و بعضی از خدایان بر بعضی دیگر علو و برتری جستی! خدا از آن‌چه مشرکان گویند پاک و منزه است. (۹۱)
او دانا به عالم غیب و شهود است و ذات پاکش از شرک و شریک که برایش آرند برتر و والاتر است. (۹۲)
بگو: بارالها، اگر وعده‏ های عذاب این کافران را به من بنمایانی، (۹۳)پس مرا در میان قوم ستمکار وامگذار. (۹۴)و البته ما قادریم عذابی را که به کافران وعده می‏دهیم به تو بنمایانیم. (۹۵)تو آزار و بدی‌های امت را به آن‌چه نیکوتر است دفع کن ما  گفتار آن‌ها را بهتر می‏دانیم. (۹۶)و بگو: بارالها، من از وسوسه و فریب شیاطین  به تو پناه می‏آورم. (۹۷)و هم به تو پناه می‏برم بار خدایا از آن‌که شیاطین به مجلسم حضور به هم رسانند .

در خواست خداناباوران در لحظات مرگ

 (۹۸)(کافران در جهل و غفلتند) تا آن‌گاه که وقت مرگ هر یک از آن‌ها فرا رسد، در آن حال گوید: بارالها، مرا به دنیا بازگردانید. (۹۹)تا شاید به تدارک گذشته عملی صالح به جای آرم. که هرگز نخواهد شد، این کلمه‏ ای است که همی بگوید و در برابر آن‌ها عالم برزخ است تا روزی که برانگیخته شوند. (۱۰۰)

پس آن گاه که نفخه صور قیامت دمیده شد دیگر نسب و خویشی در میانشان نماند و کسی از کس دیگر حال نپرسد. (۱۰۱)پس  هر که اعمالش سنگین و وزین است آنان رستگارانند. (۱۰۲)و هر که اعمالش سبک‌وزن است آنان کسانی هستند که نفس خویش را در زیان افکنده، به دوزخ مخلد خواهند بود. (۱۰۳)آتش دوزخ صورت‌های آن‌ها را می‏سوزاند و در جهنم، زشت‌منظر خواهند زیست. (۱۰۴)(و به آن‌ها خطاب شود) آیا آیات من برای شما تلاوت نمی‏شد؟ و شما تکذیب آیات من می‏کردید؟ (۱۰۵)
 خداناباوران  سر انجام ایمان می آورند اما در روز قیامت

گویند: بارالها  شقاوت بر ما غلبه کرد و کار ما به گمراهی کشید. (۱۰۶)پروردگارا، ما را از جهنم بیرون آر، که اگر دیگر بار عصیان تو کردیم همانا بسیارستمکار خواهیم بود. (۱۰۷)باز به آنان خطاب سخت شود: دور شوید و به دوزخ درآیید و با من لب از سخن فروبندید. (۱۰۸)زیرا شمایید که چون طایفه‏ ای از بندگان من عرض می‏کردند: بارالها، ما به تو ایمان آوردیم، تو از گناهان ما درگذر و در حق ما لطف و مهربانی فرما، که تو بهترین مهربانان هستی. (۱۰۹)در آن وقت  آن بندگان خاص مرا تمسخر می‏کردید تا آن جا که این سبب شد که مرا به کلی فراموش کردید و بر آن خداپرستان خنده و استهزاء می‏نمودید. (۱۱۰)من هم امروز جزای صبر را به آن بندگان پاک خود خواهم داد که آن‌ها امروز سعادتمند و رستگاران عالمند.

من هم امروز جزای صبر را به آن بندگان پاک خود خواهم داد که آن‌ها امروز سعادتمند و رستگاران عالمند. (۱۱۱)

پرسش مهم خدا در روز قیامت و حس گم کردن زمان در خدا ناباوران

(آن گاه خدا به کافران) گوید که می‏دانید شما چند سال در زمین درنگ کردید؟ (۱۱۲)آن‌ها پاسخ دهند که یک روز بود یا یک جزء از روز  باز پرسد (۱۱۳)

چرا خداناباوران خدا ناباور شدند

خدا فرماید: شما اگر (از حال زندگانی خود) آگاه بودید می‏دانستید که مدت درنگتان در دنیا بسیار اندک بوده است. ( (۱۱۴)

آیا چنین پنداشتید که ما شما را به عبث و بازیچه آفریده‏ایم و هرگز به سوی ما بازگردانده نمی‏ شوید؟! (۱۱۵)

پس  خدای پادشاه به حق، برتر است  که هیچ خدایی به جز همان پروردگار عرش مبارک نیست. (۱۱۶)و هر کس غیر خدا کسی دیگر را به الهیت خواند که هیچ دلیلی بر آن ندارد حساب کار او نزد خدای اوست و البته کافران را (در روز کیفر) فلاح و رستگاری نیست. (۱۱۷)و بگو: بارالها، بیامرز و ببخشای و تو بهترین بخشندگان عالم وجودی. (۱۱۸)

تا اینجا۱۰۶۹ مطلب