موضوعاتی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند. -سوره والذریات ۶۷ امین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش پایانی)

ادامه از نوشتار پیشین

-موضوعاتی که نخستین بار توسط قرآن مطرح شدند.

-سوره والذریات ۶۷  امین سوره بر حسب تاریخ نزول(بخش  پایانی)

فرشتگان مجازات کننده بدیدن ابراهیم می روند:

بر خلاف تصور عمومی بدترین گناه قوم لوط لواط نبود. بلکه سیرت پلید تجاوز که در آنان وجودداشت باعث شد تا خداوند آنان را از صفحه زمین محو کند. چنانکه آنان طبق آیات قران آنان می خواستند  فرشتگانی  را که به شکل مردان به خانه لوط آمده بوده اند از خانه او بیرون آورند تا با آنان نیز عمل لواط انجام دهند:

ابراهیم گفت: ای رسولان حق، باز گویید که شما برای چه کار مأمورید؟ (۳۱)

گفتند: ما بر قوم بدکاری فرستاده شده‌ایم (یعنی قوم لوط). (۳۲)

تا بر سر آنها از گل سنگباران کنیم. (۳۳)

سنگهای نشاندار

که آن سنگها نزد پروردگار تو معیّن و نشاندار برای ستمکاران است. (۳۴)

اهل ایمان را فرشتگان خارج کردند

پس، از اهل ایمان هر که بود از آن دیار خارج کردیم. (۳۵)

فقط یک خانه خداپرست بودند

و در همه آن دیار جز یک خانه (لوط) دیگر مسلم خداپرست نیافتیم. (۳۶)

نشانه ای از طرف خداوند در سرزمین ویران شده لوط وجود دارد

و در آن دیار (که ویران کردیم) برای آنان که از عذاب دردناک (قهر خدا) می‌ترسند آیت عبرتی واگذاردیم. (۳۷)

و نیز در (رسالت) موسی  که با معجزه روشن به سوی فرعونیانش فرستادیم. (۳۸)

تهمت فرعون به موسی پیامبر: یا ساحر است یا دیوانه

و فرعون به غرور ملک و قدرت (از طاعت حق) سرکشید و گفت که موسی ساحر یا دیوانه است. (۳۹)

ما هم او را با همه سپاهش (به قهر) گرفتیم و به دریا انداختیم که در خور هر نکوهش و ملامت بود. (۴۰)

قوم عاد در اثر طوفانی بنیان کن از بین رفتند

و نیز در قوم عاد که بر هلاکشان تندباد خزان فرستادیم (عبرت خلق است). (۴۱)

باد مرگ 

که آن باد هلاک به چیزی نمی‌گذشت جز آنکه آن را مانند استخوان پوسیده می‌گردانید. (۴۲)

و هم در قوم ثمود (بر خلق عبرتی است) که به آنان گفته شد: اینک گرم تعیّش و تمتّع (حیوانی) باشید تا هنگام معیّن . (۴۳)

قوم ثمود با آتش آسمانی از بین رفتند

آنها هم از فرمان خدای خود سرکشیدند پس آنها را صاعقه آتش درگرفت در حالی که (هلاک خویش را) به چشم مشاهده می‌کردند. (۴۴)

توانایی از قوم ثمود گرفته شده بود

در حالی که نه هیچ توانایی برخاستن  داشتند و نه هیچ یار و مددکاری یافتند. (۴۵)

و پیش از این اقوام هم قوم نوح را هلاک کردیم که مردمی فاسق و نابکار بودند. (۴۶)

و کاخ رفیع آسمان را ما به قدرت خود برافراشتیم و ماییم که مقتدریم. (۴۷)

و زمین را بگستردیم و چه نیکو مهدی بگستردیم. (۴۸)

از هر چیزی دو نوع آفریده شده

و از هر چیزی دو نوع (نر و ماده) بیافریدیم تا مگر متذکر (حکمت خدا) شوید. (۴۹)

باری، به درگاه خدا گریزید، که من از جانب او با بیانی روشن شما را می‌ترسانم. (۵۰)

و هرگز با خدای یکتا خدایی دیگر نپرستید که من از جانب او با بیانی روشن شما را می‌ترسانم. (۵۱)

خداناباوران رسولان را دروغگو، ساحر و یا دیوانه معرفی می کردند

همچنان (که تو را ای رسول تکذیب کردند) هیچ رسولی بر امم پیشین نیامد جز آنکه (او را تکذیب کرده و) گفتند: او ساحر یا دیوانه است. (۵۲)

آیا بر این تکذیب، مردم اعصار به یکدیگر سفارش کرده‌اند؟ (یا نه؟) بلکه این مردم گروهی سرکش و نافرمانند. (۵۳)

پیامبر اسلام وظیفه خود را انجان داده بود

پس (تو هم ای رسول ما) از این مردم کافر روی بگردان که (اتمام حجّت کردی و) دیگر هیچ در خور نکوهش و ملامت نیستی. (۵۴)

و (امّت را) تذکّر و پند می‌ده که پند و تذکّر مؤمنان را سودمند افتد. (۵۵)

هدف از خلقت انسان

و من جنّ و انس را نیافریدم مگر برای اینکه مرا (به یکتایی) پرستش کنند. (۵۶)

خداوند: من نکردم خلق تا سودی کنم

من از (خلق) آنها رزق و طعام  بر خود نخواستم. (۵۷)

همانا روزی بخشنده خلق تنها خداست که صاحب قوّت و قدرت ابدی است. (۵۸)

پس این ستمکاران را هم گناهی و کیفری مانند اصحاب و امثالشان (از امم پیشین) خواهد بود، باری آن را به عجله از من نخواهند (و به مهلتی که دادیم مغرور نشوند البتّه روز انتقامشان می‌رسد). (۵۹)

پس (آن گاه که زمان کیفر فرا رسید) وای بر آنان که کافر شدند از آن روز سختی که (رسولان) به آنها وعده می‌دهند (که در دنیا به قتل و اسارت و در عقبی به قهر و عقوبت محکومند). (۶۰)

۱۳ موضوع