ادامه از نوشتار پیشین
-موضوعاتی که برای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد(بخش دوم)
-سوره دخان ۶۴ امین سوره بر حسب تاریخ نزول
میراث قدیم مصریها به دیگران واگذار شد
آنگاه دریا را آرام و خشک بگذار و بگذر که فرعون و لشکریانش تمام به دریا غرق شوند. (۲۴)
چه بسیار باغ و بستانها و چشمههای آب، (۲۵)
و کشت و زرعها و مقام و منزلهای عالی رها کردند و رفتند. (۲۶)
و ناز و نعمت وافری که در آن غرق بودند و از همه چشم پوشیدند. (۲۷)
این چنین بود و ما آن ناز و نعمتها را از قوم گذشته ارث به قوم دیگر دادیم. (۲۸)
و بر مرگ گذشتگان هیچ چشم آسمان و زمین نگریست و بر هلاکشان مهلت ندادند. (۲۹)
و البته ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلّت و خواری نجات دادیم. (۳۰)
از شر فرعون که سخت متکبر و ستمکار بود آسوده ساختیم. (۳۱)
و آنها ر ا بر عالمیان به علم و دانش برگزیدیم. (۳۲)
و آیات و معجزاتی بر آنها به دست موسی آوردیم که در آن کاملا و آشکارا آزمایش شوند. (۳۳)
همانا اینان (یعنی مشرکان مانند دهریان) البته خواهند گفت، (۳۴)
که ما جز این مرگ اول نداریم و هیچ زنده نخواهیم شد. (۳۵)
پس پدران ما را اگر راست میگویید بیاورید. (۳۶)
آیا اینان بهترند یا قوم تبّع و اقوام پیش از آنان که چون بسیار مردم بدکار مجرمی بودند ما همه را هلاک کردیم. (۳۷)
اساس خلقت حق است که به معنی میزان و حکمت است
و ما آسمانها و زمین و آنچه را بین آنهاست به بازیچه خلق نکردیم. (۳۸)
آنها را جز به حق نیافریدیم و لیکن اکثر مردم از آن آگاه نیستند. (۳۹)
همانا روز قیامت که روز فصل و جدایی (مؤمن و کافر) است وعدهگاه جمیع خلایق است. (۴۰)
روزی که هیچ حمایت خویش و یار و یاوری کسی را از عذاب نرهاند و احدی را نصرت نکنند. (۴۱)
مگر آن که خدا به او رحم کند، که او تنها بر خلق مقتدر و مهربان است. (۴۲)
همانا درخت زقّوم جهنّم، (۴۳)
قوت و غذای بدکاران است. (۴۴)
که آن غذا در شکمهاشان چون مس گداخته در آتش میجوشد. (۴۵)
آن سان که آب به روی آتش جوشان است. (۴۶)
(خطاب قهر رسد که) این بدکار را بگیرید و به میان دوزخ افکنید. (۴۷)
پس از آن آب جوشان بر سرش فرو ریزید. (۴۸)
بچش که تو بسیار توانمند و گرامی هستی. (۴۹)
این همان عذابی است که از آن در شک و انکار بودید. (۵۰)
همانا (آن روز سخت) آنان که متّقی و خداترس بودند مقام امن و امان یابند. (۵۱)
در باغها و کنار چشمهها و نهرها بیارامند. (۵۲)
لباس از سندس و استبرق (حریر نازک و ستبر) پوشند و رو به روی هم بر تختها تکیه زنند. (۵۳)
همچنین است و با حوریان زیبا چشمشان جفت قرار دادهایم. (۵۴)
در آن بهشت پر نعمت از هر نوع میوهای بخواهند بر آنان حاضر و (از هر درد و رنج و زحمت) ایمن و آسودهاند. (۵۵)
و جز آن مرگ اول (که از دنیا مردند) دیگر هیچ طعم مرگ را نمیچشند و خدا آنها را از عذاب دوزخ محفوظ خواهد داشت. (۵۶)
این به فضل و رحمت خدای توست و همین به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است. (۵۷)
و ما این قرآن را به زبان تو آسان کردیم تا مگر خلقان متذکر (حقایق آن) شوند. (۵۸)
پس (از تلاوت این آیات و اتمام حجت بر کافران) منتظر (عذاب بر آنان) باش چنان که آنها هم (بر تو) انتظار بد دارند. (۵۹)
۲ موضوع