ادامه از نوشتار پیشین
-نکاتی که بررای نخستین بار توسط قرآن مطرح شد
- سوره دخان شصت و چهارمین سوره برحسب تاریخ نزول
حم(۱)
قسم به این کتاب روشن بیان. (۲)
شب قدر و تقدیرات
که ما آن را در شبی مبارک (شب قدر) فرستادیم، که ما بیم کنندهایم (و خلق را از عذاب قیامت آگاه کنیم و بترسانیم). (۳)
در آن شب هر امر استواری (با حکمت و تدبیر نظام احسن) معیّن و ممتاز میگردد. (۴)
تعیین آن امر البته از جانب ما که فرستنده پیغمبرانیم خواهد بود. (۵)
(این ارسال رسول از) لطف و رحمت پروردگار توست که شنوا و داناست. (۶)
همان پروردگاری که خالق آسمانها و زمین و هر آنچه میان آنهاست اوست اگر یقین دارید. (۷)
هیچ خدایی غیر او نیست، او زنده میگرداند و باز میمیراند، او خدای آفریننده شما و پدران پیشین شماست. (۸)
(کافران را به خدا و قیامت ایمان نیست) بلکه با شک و ریب به بازیچه مشغولند. (۹)
فضای آلوده و انبوه از دود در آینده و یا ایام پایانی جهان
(ای رسول) منتظر باش روزی را که آسمان دودی پدید آرد پیدا و آشکار. (۱۰)
آن دود آسمانی که عذابی دردناک است مردم را احاطه کند. (۱۱)
(دانش جدید تایید می کند که خورشید سر انجام در خود فرومی ریزد و این فروریزش باعث ایجاد یک سحابی گازی شکل بدور خورشید می گردد که بتدریج بزرگ شده ، منظومه شمسی را فرا می گیرد و و قتی بزمین نزدیک می گردد بخاطر حرارت بسیار بسیار زیاد آب دریا ها تبخیر می شوند و حیات را بر روی زمین دچار نابودی می سازد.)
(و کافران فریاد برآرند که) پروردگارا، این عذاب از ما بر طرف ساز که ما البته ایمان میآوریم. (۱۲)
کجا متذکر شده و ایمان میآورند در صورتی که رسول ما با آیات روشن بیان آمد (و ایمان نیاوردند). (۱۳)پس باز از او اعراض کردند و گفتند: او شخص دیوانهای است که (مردم قرآن را) به او آموختهاند. (۱۴)
ما تا زمانی اندک ذاب را برمیداریم ولی شما باز بر میگردید. (۱۵)
(ای رسول منتظر باش) آن روز بزرگ که ما به عذاب سخت بگیریم و البته ما انتقام خواهیم کشید. (۱۶)
و ما پیش از این امت قوم فرعون را آزمودیم و رسولی بزرگوار به سوی آنها فرستادیم. (۱۷)
(او گفت) که (ای فرعونیان) امر بندگان خدا را به من واگذارید، که من بر شما به یقین رسول امین پروردگارم. (۱۸)
و زنهار بر خدا تکبر و طغیان مجویید که من بر شما حجت آشکار آوردم. (۱۹)
قوم فرعون می خواستند موسی را سنگسار کنند
و من به خدای خود و خدای شما پناه میبرم از اینکه عزم آزار و سنگسار من کنید. (۲۰)
و اگر به (رسالت) من ایمان نمیآورید پس مرا به حال خود واگذارید (و در پی قتل و آزارم بر نیایید).
پس دعا کرد که ای خدا، اینان مردمی سخت مجرم و بدکارند. (۲۲)
پس تو بندگان (با ایمان) مرا شبانه از شهر بیرون بر، چرا که فرعونیان شما را تعقیب کنند. (۲۳)
آن گاه دریا را آرام و خشک بگذار و بگذر که فرعون و لشکریانش تمام به دریا غرق شوند.(۲۴)
ادامه دارد
۳ موضوع