مطالبی که برای نخستین بار توسط قران مطرح شد -سوره فصلت شصت و یکمین سوره بر حسب تاریخ نزول(۲)

ادامه از نوشتار پیشین

-مطالبی که برای نخستین بار توسط قران مطرح شد

-سوره فصلت  شصت و یکمین سوره بر حسب تاریخ نزول(۲)

شهادت خود انسان بر علیه خودش

و آن‌ها به اعضاء بدن گویند: چرا بر اعمال ما شهادت دادید؟ آن اعضاء جواب گویند: خدایی که همه موجودات را به نطق آورد ما را نیز گویا گردانید و او شما را نخستین بار بیافرید و باز به سوی او بازگردانیده می‌شوید. (۲۱) 

ازخدا پنهان نیست، از شما هم‌پنهان نباشد!

و شما که (اعمال زشت خود را) پنهان می‌داشتید برای این نبود که گوش و چشم‌های شما و پوست بدن‌هایتان امروز شهادت ندهند و لیکن  به گمانتان که اکثر اعمال زشتی که  پنهان می‌کنید از خدا هم پنهان است و بر آن آگاه نیست. (۲۲) 

یگ گمان نادرست ویک معرکه مشکل

و همین گمان باطل شما در باره خدا بود که موجب  هلاکت شما گردید و امروز همه از زیانکاران شدید. (۲۳) 

و راه نجاتی که پیدا نمی شود

اینک اگر صبر و تحمل کنند جای در آتش دارند و اگر فریاد و بیتابی کنند فریادرس و دادخواهی ندارند. (۲۴) 

رفیقان نشان شده

و ما رفیقان و یارانی  بر آن‌ها (منکران خدا)گماشتیم تا آنچه پیش روی آن‌هاست  و وعده عذاب الهی بر آن‌ها حتم و لازم گردید و چون امّتانی از جنّ و انس که پیش از آن درگذشتند، سخت زبون و زیانکار شدند. (۲۵)

و کافران  گفتند: به این قرآن گوش فرا ندهید و سخنان لغو و باطل در آن القاء کنید تا مگر بر او غالب شوید. (۲۶) 

ما هم کافران را البته عذابی سخت بچشانیم و بدتر از آنچه می‌کردند کیفر کنیم. (۲۷) 

پایان کار دشمن خدا 

این است جزای دشمنان خدا که همان آتش دوزخ است که منزل ابدی آن‌هاست به کیفر آنکه آیات ما را انکار می‌کردند. (۲۸) 

منکران خدا می خواهند گمراه کنندگان را زیر پای خود بیاندازند

و کافران  گویند: پروردگارا، آن دو گروه از جنّ و انس را که ما را گمراه کردند به ما نشان ده تا آن‌ها را زیر پا بیفکنیم تا پست و ذلیل‌ترین مردم شوند. (۲۹) 

یکتا پرستان هیچ دغدغه خاطر نخواهند داشت

آنان که گفتند: محققا پروردگار ما خدای یکتاست و بر این ایمان پایدار ماندند فرشتگان رحمت بر آن‌ها نازل شوند  که دیگر هیچ ترسی و حزن و اندوهی نداشته باشید و شما را به همان بهشتی که وعده دادند بشارت باد. (۳۰) 

ما در دنیا و آخرت یاران و دوستداران شماییم و برای شما در بهشت ابد هر چه مایل باشید یا آرزو و تقاضا کنید همه مهیّاست. (۳۱) 

این سفره احسان را خدای غفور مهربان  برای شما گسترده است. (۳۲) 

در جهان از آن کس که خلق را به سوی خدا خواند و نیکوکار گردید و گفت که من از تسلیم شوندگان خدایم کدام کس بهتر و نیکو گفتارتر است؟ (۳۳) 

ای پیا مبر : سعی کن دشمن را دوست خود گردانی!

و هرگز نیکی و بدی در جهان یکسان نیست، همیشه بدی (خلق) را به بهترین شیوه  دور کن تا همان کس که گویی با تو بر سر دشمنی است دوست و خویش تو گردد. (۳۴) 

ولی تنها صابران می توانند دشمن را دوست گردانند

و لیکن به این مقام بلند کسی نمی‌رسد جز آنان که دارای مقام صبر و ثبات و  صاحب حظّ بزرگند. (۳۵) 

به خدا پناه ببر!

و هر گاه از شیطان تو را وسوسه و تحریکی رسد به خدا پناه بر که او شنوا و داناست. (۳۶) 

خورشید و ماه مخلوق خدایند . 

و از جمله آیات قدرت الهی خلقت شب و روز و خورشید و ماه است، نباید هرگز پیش خورشید و ماه سجده برید، بلکه اگر به حقیقت خدا پرستید خدایی را که خورشید و ماه را آفریده است سجده و پرستش کنید. (۳۷) 

پس اگر کافران  تکبر و بزرگ منشی ورزند فرشتگان  که نزد خدایند شب و روز بی‌هیچ خستگی و ملال به تسبیح و طاعت حضرت حق مشغولند. (۳۸) 

هرکس که کره زمین مرده را زنده می کند انسان مرده را نیز زنده می کند

و از جمله آیات قدرت الهی آنکه زمین را بنگری خشک و پژمرده که چون ما بر آن آب باران فرود آریم بردمد و گیاه برآورد و اهتزاز و نشاط و خرّمی یابد. باری، آن کس که زمین را زنده کند مردگان را هم زنده گرداند که او بر هر چیز قادر است. (۳۹) 

آنان که در آیات ما سخت راه کفر و عناد پیمایند هرگز از نظر ما پنهان نیستند. آیا کسی که روز قیامت به آتش دوزخ درافتد بهتر است یا آن کس که ایمن (از عذاب) به محشر وارد شود؟ باری، امروز به اختیار خود هر چه می‌خواهید بکنید که خدا به تمام اعمال شما بیناست. (۴۰)

هدف قرآن : هدایت انسان بسوی خداست

همانا آنان که به این قرآن که برای هدایت و یادآوری آن‌ها آمد کافر شدند در صورتی که این کتاب به حقیقت صاحب عزت  است. (۴۱)

ادامه دارد